Եւ առաքեաց Յեզաբէլ հրեշտակս առ Եղիա եւ ասէ. Եթէ դու Եղիա իցես, եւ ես Յեզաբէլ.՝՝ օն եւ օն արասցեն ինձ աստուածքն եւ օն եւ օն յաւելցեն, եթէ ոչ վաղիւ ի սոյն ժամու եդից զանձն քո իբրեւ զանձն միոյ ի նոցանէ։
Եւ եղեւ որպէս խօսեցաւ Եղիսէ ընդ արքայի եւ ասէ, թէ՝ Երկու գրիւք գարւոյ սկեղ միոյ լինիցին, եւ գրիւ նաշհոյ՝ սկեղ. եւ եղիցի վաղիւ ի սոյն ժամ ի դրունս Սամարիայ։
Եւ եհան յամենայն երկիրն Եգիպտացւոց, եւ դադարեցոյց ի վերայ ամենայն սահմանացն Եգիպտացւոց. յառաջ քան զայն ոչ եղեւ այնպիսի մարախ, եւ յետ այնորիկ ոչ եղեւ այնպիսի։
Եւ լցցին տունք քո եւ տունք ամենայն ծառայից քոց, եւ տունք յամենայն երկրիդ Եգիպտացւոց. զոր ոչ երբեք տեսին հարք ձեր եւ ոչ հաւք նոցա, յորմէ օրէ եղեն յերկրի մինչեւ ցայսօր։ Եւ խոյս տուեալ ել ի փարաւոնէ։
Եւ կարկուտ մեծ իբրեւ կշիռ տաղանդոյ միոյ իջանէր յերկնից ի վերայ մարդկան. եւ հայհոյեցին մարդիկ զԱստուած յերկինս վասն հարուածոյ կարկտին զի մեծ էր հարուածն եւ սաստիկ՝՝։