Եւ ասէ արքայ Յերոբովամ ցայրն Աստուծոյ. Աղաչեա զերեսս Տեառն Աստուծոյ քո, եւ արա աղօթս վասն իմ եւ դարձցի ձեռն իմ առ իս։ Եւ աղաչեաց այրն Աստուծոյ առաջի Տեառն, եւ դարձաւ ձեռնն արքայի առ նա, եւ եղեւ իբրեւ զառաջինն։
Եւ ասէ Մովսէս. Ես ելից ի քէն եւ աղօթս արարից առ Աստուած, եւ փարատեսցի շանաճանճդ ի փարաւոնէ եւ ի ծառայից իւրոց եւ ի ժողովրդենէ իւրմէ վաղիւ. բայց մի՛ եւս խաբեսցէ փարաւոն առ ի չարձակել զժողովուրդդ զոհել Տեառն։
Կոչեաց փարաւոն զՄովսէս եւ զԱհարոն եւ ասէ. Աղօթս արարէք առ Տէր, եւ ի բաց արասցէ զգորտս յինէն եւ ի ժողովրդենէ իմմէ, եւ արձակեցից զժողովուրդդ, եւ զոհեսցեն Տեառն։
եւ ասեն ցԵրեմիա մարգարէ. Անկցի գութ մեր առաջի երեսաց քոց, եւ կաց յաղօթս վասն մեր առ Տէր Աստուած քո վասն մնացորդացս այսոցիկ. զի մնացաք սակաւք ի բազմաց, որպէս քո աչք տեսանեն զմեզ.