Եւ առին զզուարակն զոր ետ նոցա, եւ արարին. եւ կարդացին զանուն Բահաղու յայգուէ մինչեւ ցհասարակ օր. եւ ասէին. Լուր մեզ, Բահաղ, լուր մեզ։՝՝ Եւ ոչ գոյր բարբառ եւ ոչ ունկնդրութիւն. եւ ընթանային շուրջ զսեղանովն զոր արարին։
Եւ եղեւ իբրեւ մերձեցան յընդերեկսն, եւ մարգարէանային մինչեւ ցժամանակ մատուցանելոյ զոհին, եւ ոչ գոյր ձայն. եւ խօսեցաւ Եղիա Թեզբացի ընդ մարգարէս գարշելեացն եւ ասէ. Ի բաց կացէք, արդ ես արարից զողջակէզն իմ։ Եւ ի բաց կացին եւ գնացին՝՝։
Եւ արար Տէր այնպէս. եւ եկն շանաճանճ բազում ի տունս փարաւոնի եւ ի տունս ծառայից նորա եւ յամենայն երկիրն Եգիպտացւոց. եւ սատակեցաւ երկիրն ի շանաճանճէ անտի։
Եւ յիմարեսցին՝՝ իշխանքն Տայանու, իմաստունք խորհրդականք թագաւորին, եւ յիմարեսցին խորհուրդք նոցա. զիա՞րդ ասիցէք ցարքայն՝՝ թէ՝ Որդիք իմաստնոց եմք մեք, եւ որդիք թագաւորաց որ ի սկզբանէն էին։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ տաց Գովգայ տեղի անուանի գերեզման յԻսրայելի, զշիրիմ եկելոցն ի կողմանց ծովուն, եւ շինեսցեն շուրջ զափամբք ձորոյն՝՝ եւ թաղեսցեն անդ զԳովգ եւ զամենայն ժողովս նորա, եւ կոչեսցի Գեհ գերեզման՝՝ Գովգայ։
Եւ զհիւսիսայինն հալածեցից ի ձէնջ, եւ մերժեցից զնա յերկիր անջուր. եւ ապականեցից զառաջ նորա ի ծովն առաջին, եւ զվերջ՝՝ նորա ի ծովն վերջին. եւ ելցէ շարաւ նորա, եւ բուրեսցէ հոտ նորա. զի մեծացան գործք նորա։