27 Եւ սոքա են որ վիճէին ընդ փարաւոնի արքային Եգիպտացւոց, հանել զորդիսն Իսրայելի յԵգիպտոսէ, այս Մովսէս եւ Ահարոն։
Համբարձ զձեռն իւր ի վերայ նոցա, հարկանել զնոսա յանապատի։
Քանզի հարկանէր զվէմն եւ հոսէին ջուրք, եւ վտակք խաղային ի նմանէ. Աղէ՝ հա՞ց եւս կարասցէ տալ նա մեզ, կամ պատրաստեսցէ՞ սեղան ժողովրդեան իւրոյ։
Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. Գնա էջ դու աստի վաղվաղակի, զի անօրինեցաւ ժողովուրդն քո զոր հաներ յերկրէն Եգիպտացւոց։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Երթ ել աստի, դու եւ ժողովուրդն քո զոր հաներ յերկրէն Եգիպտացւոց, յերկիրն զոր երդուայ Աբրահամու, Իսահակայ եւ Յակոբայ, ասեմ. Զաւակի ձերում տաց զնա։
Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ընդ Ահարոնի, եւ ետ նոցա հրաման առ որդիսն Իսրայելի եւ առ փարաւոն արքայ Եգիպտացւոց, հանել զորդիսն Իսրայելի յերկրէն Եգիպտացւոց։
Եւ այս Ահարոն եւ Մովսէս, ցորս ասաց Աստուած հանել զորդիսն Իսրայելի յերկրէն Եգիպտացւոց հանդերձ զօրութեամբ իւրեանց։
Յաւուր յորում խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի յերկրին Եգիպտացւոց։
Մտին Մովսէս եւ Ահարոն առաջի փարաւոնի, եւ արարին այնպէս, որպէս պատուիրեաց նոցա Տէր. եւ ընկէց Ահարոն զգաւազանն առաջի փարաւոնի եւ առաջի ծառայից նորա, եւ եղեւ վիշապ։
Փոխանակ զի հանի զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ ի տանէ ծառայութեան փրկեցի զքեզ, եւ առաքեցի առաջի քո զՄովսէս եւ զԱհարոն եւ զՄարիամ։
Եւ եղեն անդ յազգ մեծ եւ ի բազում եւ ի հզօր. եւ չարչարեցին զնոսա Եգիպտացիքն, եւ եհար Տէր զԵգիպտացիսն նշանօք եւ արուեստիւք՝ զոր արար ի նոսա.
Եւ խօսեցաւ Սամուէլ ընդ ժողովրդեանն եւ ասէ. Վկայ լիցի՝՝ Տէր՝ որ արար զՄովսէս եւ զԱհարոն, որ եհան զհարսն մեր յԵգիպտոսէ։