20 Եւ առեալ Մովսիսի զկին իւր եւ զմանկունս իւր, եւ եհան զնոսա ի գրաստս, եւ դարձաւ յԵգիպտոս. ա՛ռ Մովսէս զգաւազանն որ յԱստուծոյ՝ ի ձեռին իւրում։
Եւ դու առ զգաւազանդ քո եւ ձգեա զձեռն քո ի վերայ ծովուն եւ պատառեա զնա. եւ մտցեն որդիքն Իսրայելի ի մէջ ծովուն ընդ ցամաք։
Եւ ասէ Մովսէս ցՅեսու. Ընտրեա դու քեզ արս զօրաւորս՝՝, եւ ելեալ տացես պատերազմ ընդ Ամաղեկայ առ վաղիւ. եւ ահա ես եկեալ՝՝ կայցեմ ի վերայ գլխոյ բլրոյն, եւ գաւազանն Աստուծոյ ի ձեռին իմում։
Ազդ եղեւ Մովսիսի եւ ասեն, թէ. Ահա աներ քո Յոթոր գայ առ քեզ, եւ կին քո եւ երկու որդիք քո ընդ նմա։
Յղացաւ կինն եւ ծնաւ որդի, եւ անուանեաց զանուն նորա Մովսէս՝ Գերսամ. ասէ. Զի պանդուխտ եմ ես յօտար երկրի։
Եւ զգաւազանդ որ դարձաւ յօձ՝՝ առցես ի ձեռին քում, որով արասցես նշանս։
Ասէ ցնա Տէր. Զի՞նչ է այդ որ ի ձեռին քում է։ Եւ նա ասէ՝ Գաւազան։
Եւ ամբարձեալ Մովսիսի զձեռն իւր՝ եհար զվէմն գաւազանաւն երկիցս անգամ. եւ ել ջուր բազում, եւ արբ ժողովուրդն եւ անասուն նոցա։
Եւ փախեաւ Մովսէս ի բանիցս յայսցանէ, եւ եղեւ պանդուխտ յերկրին Մադիամու, ուր ծնաւ երկուս որդիս։