Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Եւ զգեցցի քահանայն պատմուճան կտաւի, եւ անդրավարտիս կտաւիս զգեցցի ի վերայ մարմնոյ իւրոյ, եւ հանցէ զընծայս ողջակիզին ի վերայ սեղանոյն զոր հուրն ծախիցէ՝՝, եւ դիցէ առընթեր սեղանոյն։