4 Եւ գային ամենայն իմաստունք որ գործէին զգործ սրբութեանն, իւրաքանչիւր ըստ տարազու իւրում զոր ինքեանք գործէին։
Եւ առնէին զգործն, եւ ելանէր յաջողութիւն գործոյն ի ձեռս նոցա. եւ կանգնեցին զտունն Տեառն ի կայանին իւրում, եւ զօրացուցին զնա։
Եւ առին ի Մովսիսէ զամենայն նուէրսն զոր բերին որդիքն Իսրայելի յամենայն գործ տարազու սրբութեանն առնել զայն. եւ ինքեանք եւս ընդունէին զնուէրսն ի նուիրաբերացն՝՝ ընդ առաւօտս առաւօտս։
Խօսեցան ընդ Մովսիսի եւ ասեն. Կարի յաճախէ բերել ժողովուրդդ քան զբաւական տարազու պիտոյից գործոյն, զոր հրամայեաց Աստուած առնել։
Իսկ ո՞վ իցէ հաւատարիմ ծառայ եւ իմաստուն զոր կացոյց տէր իւր ի վերայ ծառայից իւրոց տալ նոցա կերակուր ի ժամու։
Եւ ասէ Տէր. Ո՞վ իցէ հաւատարիմ տնտես եւ իմաստուն, զոր կացոյց տէր իւր ի վերայ գերդաստանի իւրոյ տալ ի ժամու զկերակուրս։
Ըստ շնորհացն Աստուծոյ որ տուեալ են ինձ, իբրեւ իմաստուն ճարտարապետ հիմն եդի, բայց այլ է որ շինէն. այլ իւրաքանչիւր ոք զգոյշ լիցի թէ որպէս շինիցէ։