Եւ յայտնեցայց քեզ անտի, եւ խօսեցայց ընդ քեզ ի վերուստ ի քաւութենէ անտի, ի միջոյ երկուց քերոբէիցն՝ որ իցեն ի վերայ տապանակին վկայութեան, ըստ ամենայնի զոր պատուիրեցի քեզ առ որդիսն Իսրայելի։
Եւ տեսանէր ամենայն ժողովուրդն զսիւն ամպոյն որ կայր առ դուրս խորանին. եւ կային ամենայն ժողովուրդն յոտն, եւ երկիր պագանէին իւրաքանչիւր առ դուրս խորանի իւրոյ։
Եւ խօսէր Տէր ընդ Մովսիսի դէմ յանդիման, որպէս ոք զի խօսիցի ընդ բարեկամի իւրում. եւ դառնայր ի բանակ անդր. բայց պաշտօնեայ նորա Յեսու որդի Նաւեայ ոչ ելանէր ի խորանէ անտի։
Եւ յորժամ երթայր Մովսէս ի խորանն, կայր ամենայն ժողովուրդն դէտակն կալեալ իւրաքանչիւր ուրուք առ դուրս խորանի իւրոյ, եւ հայէին ընդ Մովսէս մինչ երթայր մտանէր ի խորանն։
եւ իջից անդր եւ խօսեցայց ընդ քեզ. եւ առից ի Հոգւոյդ որ ի քեզ է եւ արկից զնոքօք. եւ բարձցեն ընդ քեզ զյանդգնութիւն ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ոչ կրեսցես զդոսա դու միայն։
Ի մտանելն Մովսիսի ի խորանն վկայութեան խօսել ընդ նմա, եւ լուաւ զբարբառն Տեառն ի խօսելն՝՝ ընդ նմա ի վերուստ ի քաւութենէ անտի՝ ի միջոյ երկուցն քերովբէից որ էին՝՝ ի վերայ տապանակին վկայութեան, ի միջոյ երկուց քերովբէիցն, եւ խօսէր ընդ նմա։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ահա մերձեցան աւուրք մահուան քո. կոչեա զՅեսու եւ կացէք առաջի դրան խորանին վկայութեան՝՝, եւ հրաման տաց նմա։ Եւ գնացին Մովսէս եւ Յեսու ի խորանն վկայութեան՝՝, եւ կացին առ դրան խորանին վկայութեան՝՝։