18 Եւ ասէ. Ցոյց ինձ զփառս քո։
Մատուցէք պատարագս արդարութեան, եւ յուսացարուք ի Տէր։
Ծածկեսցես զիս ի ժողովոց չարաց, ի բազմութենէ ոյք գործեն զանօրէնութիւն։
Եւ ասէ. Ոչ կարես տեսանել զերեսս իմ, զի ոչ տեսանէ մարդ զերեսս իմ եւ ապրի։
ԶԱստուած ոչ ոք ետես երբեք, բայց միածինն Որդի որ է ի ծոց Հօր, նա պատմեաց։
Որ ունի զպատուիրանս իմ եւ պահէ զնոսա՝ նա է որ սիրէ զիս. եւ որ սիրէն զիս՝ սիրեսցի ի Հօրէ իմմէ. եւ ես սիրեցից զնա, եւ երեւեցուցից նմա զիս։
Բայց մեր ամենեցուն բացաւ երեսօք զփառսն Տեառն իբրեւ ընդ հայելի տեսեալ՝ ի նոյն պատկեր նորոգիմք փառաց ի փառս, որպէս եւ ի Տեառն Հոգւոյ։
Զի Աստուած որ ասաց ի խաւարէ լոյս ծագել, որ եւ՝՝ ծագեաց իսկ ի սիրտս մեր ի լուսաւորութիւն գիտութեան փառացն Աստուծոյ ի դէմս Յիսուսի Քրիստոսի։
որ միայն ունի զանմահութիւն՝ բնակեալ ի լոյս անմատոյց. զոր ոչ ոք ետես ի մարդկանէ եւ ոչ տեսանել կարող է, որում պատիւ եւ զօրութիւն յաւիտեանս։ Ամէն։
եւ ակնկալցուք երանելի յուսոյն, եւ յայտնութեան փառաց մեծին Աստուծոյ եւ Փրկչին մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի.
Եւ քաղաքին չէին պէտք արեգական եւ լուսնի, զի լուսաւորեսցեն զնա. քանզի փառքն Աստուծոյ լուսաւորէին զնա յամենայն ժամ, եւ ճրագ ի նմա՝ Գառնն։
