Եւ տեսեալ ժողովրդեանն եթէ յամեաց Մովսէս իջանել ի լեռնէ անտի, կուտեցաւ ժողովուրդն ի վերայ Ահարոնի եւ ասեն ցնա. Արի եւ արա մեզ աստուածս որ առաջնորդեսցեն մեզ. զի այրն այն Մովսէս որ եհան զմեզ յԵգիպտոսէ, ոչ գիտեմք զի՛ եղեւ նմա։
զի ես գիտեմ զհեստութիւն քո եւ զխիստ պարանոց քո. զի մինչդեռ ես ընդ ձեզ կենդանի եմ այսօր, դառնացուցիչք էք Աստուածակողմանն, ո՞րպէս ոչ ապաքէն եւ յետ մահուան իմոյ։