Եւ տացես ծառայի քում սիրտ լսելոյ եւ դատելոյ զժողովուրդ քո արդարութեամբ, խելամուտ լինել ի մէջ բարւոյ եւ չարի. քանզի ո՞ կարիցէ դատել զայս ժողովուրդ քո զծանր։
որդի կնոջ այրւոյ, եւ նա էր ի ցեղէն Նեփթաղիմայ, եւ հայր նորա այր Տիւրացի. ճարտարապետ պղնձոյ եւ լի արուեստիւ եւ իմաստութեամբ եւ գիտութեամբ՝ գործել զամենայն գործ պղնձոյ. եւ եմուտ առ արքայ Սողոմոն, եւ արար զամենայն զգործն։
Եւ արդ առաքեա ինձ այր իմաստուն, որ գիտիցէ գործել զոսկի եւ զարծաթ եւ զպղինձ եւ զերկաթ եւ զծիրանի եւ զկարմիր եւ զկապուտակն եւ զբեհեզն՝՝, եւ որ գիտիցէ քանդակել զքանդակս ընդ իմաստունս իմ, որք են ի Հրէաստանի եւ յԵրուսաղէմ, զորս պատրաստեաց Դաւիթ հայր իմ։
զորս ելից մտօք իմաստութեան, խելամտել՝ գործել զամենայն գործ սրբութեանն, զոստայնանկութեան եւ զնկարու, կապուտակաւն եւ ծիրանեաւն եւ կարմրովն ներկելով եւ բեհեզով անկանել գործել զամենայն գործ ճարտարութեան նկարակերտաց։