կացին ի վերայ Ոզիայ արքայի եւ ասեն ցնա. Ոչ է քո, Ոզիաս, ծխել խունկս Տեառն, այլ քահանայից որդւոց Ահարոնի սրբեցելոցդ է ծխել զայդ. ել արտաքս ի սրբութեանց, վասն զի ապստամբեցեր դու ի Տեառնէ, եւ ոչ եւս լիցի քեզ այդ ի փառս ի Տեառնէ Աստուծոյ։
եւ ընտրեցի զտուն հօր քո յամենայն գաւազանացն Իսրայելի քահանայանալ ինձ, ելանել առ սեղանն իմ, արկանել խունկս եւ կրել զեփուդն առաջի իմ. եւ ետու տան հօր քո զամենայն զառ ի հրոյն որդւոցն Իսրայելի ի կերակուր։