եւ արարեր նոցա նշան յԵգիպտոս եւ՝՝ ի փարաւոն եւ յամենայն ծառայս նորա, եւ յամենայն ժողովուրդ երկրի նորա. քանզի գիտացեր եթէ հպարտացան ի վերայ ժողովրդեան քո, եւ արարեր քեզ անուն մեծ մինչեւ ցայս օր.
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Այլ մեւս եւս հարուածս ածից ի վերայ փարաւոնի եւ ի վերայ Եգիպտոսի, եւ ապա արձակեսցէ զձեզ աստի. այլ յորժամ արձակեսցէ զձեզ, ամենեւին հանցէ զձեզ աստի։
Եւ եփեցին զհայսն զոր հանին յԵգիպտոսէ՝ նկանս բաղարջս, քանզի ոչ խմորեցաւ. զի հանին զնոսա Եգիպտացիքն, եւ ոչ կարէին մնալ. եւ ոչ պաշար արարին իւրեանց ճանապարհին։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Յերթալդ քում եւ ի դառնալդ յԵգիպտոս՝ տեսջիր զամենայն նշանս զոր ետու ի ձեռս քո, արասցես առաջի փարաւոնի. եւ ես խստացուցից զսիրտ նորա, եւ ոչ արձակեսցէ զժողովուրդն։
Երթ խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի, եւ ասասցես. Ես եմ Տէր. եւ հանից զձեզ ի բռնութենէ Եգիպտացւոցդ, եւ փրկեցից զձեզ ի ծառայութենէ դոցա, եւ ապրեցուցից զձեզ բարձր բազկաւ եւ մեծամեծ դատաստանօք։
եթէ յօժարեա՞լ իցէ Աստուծոյ մտանել առնուլ իւր ազգ ի միջոյ ազգի, փորձութեամբ եւ նշանօք եւ արուեստիւք եւ պատերազմաւ, հզօր ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ եւ մեծամեծ տեսլեամբք, ըստ ամենայնի զոր արար Տէր Աստուած մեր յԵգիպտոս յանդիման քո իսկ տեսանելով։
եւ առաքեաց Տէր այր մարգարէ առ որդիսն Իսրայելի եւ ասէ ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի. Ես եմ որ հանի զձեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ կորզեցի զձեզ ի տանէ ծառայութեան,