Եւ տարայ զնոսա յերկիրն յոր ամբարձի զձեռն իմ տալ նոցա զնա. եւ տեսին անդ զամենայն բլուր բարձր եւ զամենայն ծառ վարսաւոր, եւ զոհեցին անդ դիցն իւրեանց, եւ կարգեցին անդ զոհս պատարագաց իւրեանց՝՝, եւ արկին զխունկս անուշութեան իւրեանց, եւ նուիրեցին անդ զնուէրս իւրեանց։
Եւ ի ձեռն առաջնորդին՝՝ եղիցին ողջակէզքն եւ զոհքն եւ սպանդքն՝ ի տօնս եւ յամսագլուխս եւ ի շաբաթս յամենայն տօնս տանդ Իսրայելի նա մատուսցէ զվասն մեղացն եւ զզոհսն եւ զողջակէզսն եւ զվասն փրկութեանն՝ քաւել զտունդ՝՝ Իսրայելի։
Ոչ նուիրեցին Տեառն գինի, եւ ոչ քաղցրացուցին նմա. զոհք նոցա իբրեւ զհաց սգոյ եղիցի նոցա, ամենեքեան որ ուտիցեն ի նմանէ՝ պղծեսցին. զի հացն իւրեանց անձանց իւրեանց լիցի, եւ մի՛ մտցէ ի տուն Տեառն։
եւ եղիցի եթէ յաչաց ժողովրդեանն վրիպիցի ակամայ ինչ, արասցէ ժողովուրդն զուարակ մի յանդւոյ անարատ յողջակէզ ի հոտ անուշից Տեառն. եւ զոհ ըստ նմին եւ նուէր ըստ նմին պայմանի, եւ նոխազ մի յայծեաց վասն մեղաց։
Եւ ոստիկան Եղիազար որդի Ահարոնի քահանայի՝ զեւղն լուսոյ եւ զխունկսն հանդերձանաց եւ զզոհն հանապազորդ եւ զեւղն օծութեան, եւ զհանդերձ՝՝ ամենայն խորանին եւ որ ինչ ի նմա, եւ որ ի սրբութեանն եւ յամենայն սրբութիւնսն՝՝։