30 Զեւթն օր զգենուցու զայն քահանայն որ փոխանակ նորա կայցէ յորդւոց իւրոց, որ մտանիցէ ի խորանն վկայութեան պաշտել ի սրբութիւնսն։
Եւ դադարեաց եւս աւուրս եւթն, եւ դարձաւ արձակեաց զաղաւնին ի տապանէ անտի։
Եւ դադարեաց աւուրս եւթն եւս, եւ դարձեալ արձակեաց զաղաւնին, եւ ոչ եւս յաւել դառնալ առ նա։
Զեւթն օր բաղարջ ուտիցէք. յառաջնըմէ իսկ օրէ անտի անհետ առնիջիք զխմոր ի տանց ձերոց. ամենայն որ ուտիցէ խմորեալ՝ սատակեսցի անձնն այն յԻսրայելէ՝ յառաջնըմէ օրէն մինչեւ յօրն եւթներորդ։
Եւ պատմուճանն սրբութեան որ է Ահարոնի, եղիցի որդւոց նորա յետ նորա, օծանել զնոսա նոքօք, եւ կատարել նոքօք զձեռս նոցա։
Եւ զխոյն կատարման առցես, եւ եփեսցես զմիս նորա ի սրբում տեղւոջ։
Եւ արասցես Ահարոնի եւ որդւոց նորա այսպէս, ըստ ամենայնի զոր միանգամ պատուիրեցի քեզ, զեւթն օր կատարեսցես զձեռս նոցա։
Զեւթն օր քաւեսցեն զսեղանն եւ սրբեսցեն զնա, եւ կատարեսցեն զձեռս իւրեանց։
Եւ տեսցէ քահանայն յաւուրն եւթներորդի, եթէ կայցէ նոյնպէս արածն առաջի նորա, եւ չիցէ փոխեալ արածն ի մորթն, զատուսցէ զնա քահանայն այլ եւս աւուրս եւթն։
Եւ քաւեսցէ քահանայն զոր օծանիցեն, եւ զորոյ կատարիցեն զձեռս նորա քահանայանալ յետ հօր իւրոյ, եւ զգեցցի զպատմուճանն կտաւի՝ պատմուճան սուրբ.
Եւ եղեւ յաւուրն ութերորդի կոչեաց Մովսէս զԱհարոն եւ զորդիս նորա եւ զծերակոյտն Իսրայելի.
Եւ մատեաւ Ահարոն առ սեղանն, եւ սպան զզուարակն զվասն մեղացն իւրոց։
Եւ մերկացոյց յԱհարոնէ զհանդերձս նորա, եւ զգեցոյց զնոսա Եղիազարու որդւոյ նորա. եւ մեռաւ Ահարոն ի գլուխ լերինն. եւ իջին Մովսէս եւ Եղիազար ի լեռնէ անտի։
Զի այսպիսի իսկ եւ վայել էր մեզ քահանայապետ, սուրբ, անմեղ, անարատ, զատեալ ի մեղաւորաց եւ բարձրացեալ քան զերկինս.