Եւ դրան սրահին վարագոյր՝ քսան կանգուն ի բարձրութիւն, ի կապուտակէ եւ ի ծիրանւոյ եւ ի կարմրոյ մանելոյ եւ ի բեհեզոյ նիւթելոյ, նկարէն յասղնագործաց. եւ սիւնք նոցա չորք եւ խարիսխք նոցա չորք։
Եւ արասցես զտախտակն դատաստանաց գործ նկարակերպ. ըստ ձեւոյ՝՝ վակասին արասցես զնա, յոսկւոյ եւ ի կապուտակէ եւ ի ծիրանւոյ եւ ի կարմրոյ մանելոյ եւ ի բեհեզոյ նիւթելոյ։
եւ զտապանակն վկայութեան եւ զլծակս նորա, եւ զքաւութիւնն եւ զվարագոյրն, եւ զառագաստ սրահին եւ զսիւնակս նորա, եւ զականսն զըմրուխտս, եւ զխունկսն եւ զեւղն օծման՝՝,
զորս ելից մտօք իմաստութեան, խելամտել՝ գործել զամենայն գործ սրբութեանն, զոստայնանկութեան եւ զնկարու, կապուտակաւն եւ ծիրանեաւն եւ կարմրովն ներկելով եւ բեհեզով անկանել գործել զամենայն գործ ճարտարութեան նկարակերտաց։
Եւ գործէր ամենայն իմաստուն սրտիւ ընդ գործաւորսն զգործ խորանին տասնփեղկեան, ի բեհեզոյ մանելոյ եւ ի կապուտակէ եւ ի ծիրանւոյ եւ ի կարմրոյ կրկնելոյ, քերոբ գործ անկուածոյ՝՝ գործէին։
Եւ ապա Եղիաբ Աքիսամայ յազգէ Դանայ, որ ճարտարապետէր զոստայնանկութիւն եւ զասղնագործութիւն եւ զնկարակերտութիւն, ի կապուտակէ եւ ի ծիրանւոյ եւ ի կարմրոյ մանելոյ եւ ի բեհեզոյ նիւթելոյ։
Եւ սպանցէ զնոխազն զվասն մեղաց, որ վասն ժողովրդեանն իցէ առաջի Տեառն՝՝. եւ տարցի յարենէ անտի ի ներքս քան զվարագոյրն, եւ արասցէ զարիւն նորա զոր օրինակ արար զարիւն զուարակին. եւ ցանեսցէ զարիւն նորա ի վերայ սեղանոյն յանդիման քաւութեանն։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Խօսեաց ընդ Ահարոնի ընդ եղբօր քում, եւ մի՛ մտցեն յամենայն ժամ ի սրբութիւնն ի ներքս քան զվարագոյրն յանդիման քաւութեանն, որ է ի վերայ տապանակի վկայութեանն, եւ ոչ մեռանիցի. զի ամպով երեւեցայց ի վերայ քաւութեանն։