22 Եւ յայտնեցայց քեզ անտի, եւ խօսեցայց ընդ քեզ ի վերուստ ի քաւութենէ անտի, ի միջոյ երկուց քերոբէիցն՝ որ իցեն ի վերայ տապանակին վկայութեան, ըստ ամենայնի զոր պատուիրեցի քեզ առ որդիսն Իսրայելի։
Եւ յարեաւ գնաց Դաւիթ եւ ամենայն ժողովուրդ նորա ընդ նմա յիշխանացն Յուդայ ի զառիվերն ընդ որ ել տապանակն՝՝ Աստուծոյ, յորոյ վերայ կոչեցաւ անուն Տեառն Աստուծոյ զօրութեանց, որ նստի ի քերովբէս ի վերայ նորա։
Եւ եկաց յաղօթս Եզեկիա առաջի Տեառն եւ ասէ. Տէր Աստուած Իսրայելի որ նստիս ի քերովբէս, դու ես միայն Աստուած յամենայն թագաւորութիւնս երկրի. դու արարեր զերկինս եւ զերկիր։
Եւ եհան զնա՝՝ Դաւիթ, եւ ամենայն Իսրայէլ ել ի քաղաքն Դաւթի՝՝, որ էր Յուդայի, բերել անտի զտապանակն Տեառն Աստուծոյ որ նստի ի վերայ քերովբէից, յորոյ վերայ կոչեցաւ անուն նորա։
Սեղան հողեղէն արասջիք ինձ, եւ մատուսջիք ի նմա զողջակէզս ձեր եւ զփրկութիւնս ձեր, զոչխարս ձեր եւ զարջառս ձեր, յամենայն տեղիս ուր անուանեցից զանուն իմ անդ, եկից առ քեզ եւ օրհնեցից զքեզ։
Եւ աղասցես ի նոցանէ մանր, եւ դիցես ի նմանէ յանդիման վկայութեանն ի խորանին վկայութեան, ուստի երեւեցայց քեզ անտի. ի սրբութիւն սրբութեանցն եղիցի ձեզ խունկն այն զոր առնիցէք։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Խօսեաց ընդ Ահարոնի ընդ եղբօր քում, եւ մի՛ մտցեն յամենայն ժամ ի սրբութիւնն ի ներքս քան զվարագոյրն յանդիման քաւութեանն, որ է ի վերայ տապանակի վկայութեանն, եւ ոչ մեռանիցի. զի ամպով երեւեցայց ի վերայ քաւութեանն։
Ի մտանելն Մովսիսի ի խորանն վկայութեան խօսել ընդ նմա, եւ լուաւ զբարբառն Տեառն ի խօսելն՝՝ ընդ նմա ի վերուստ ի քաւութենէ անտի՝ ի միջոյ երկուցն քերովբէից որ էին՝՝ ի վերայ տապանակին վկայութեան, ի միջոյ երկուց քերովբէիցն, եւ խօսէր ընդ նմա։
Եւ առաքեաց ժողովուրդն ի Սելով, եւ առին անտի զտապանակ ուխտին Տեառն զօրութեանց՝ որ նստի ի քերովբէս. եւ երկոքեան որդիքն Հեղեայ ընդ տապանակի ուխտին Աստուծոյ՝ Ոփնի եւ Փենեէս գնացին։