Եւ ասեմ. Քաւ լիցի, Տէր Աստուած Իսրայելի, եթէ պղծեալ իցէ երբեք անձն իմ ի պղծութիւնս՝՝, եւ մեռելոտի եւ գազանաբեկ ոչ երբեք կերայ ի ծննդենէ իմմէ մինչեւ ցայժմ, եւ ոչ եմուտ ի բերան իմ ամենայն միս պիղծ։
Ես եմ Տէր Աստուած ձեր. եւ սրբիցիք եւ սուրբք լինիցիք, զի սուրբ եմ ես Տէր Աստուած ձեր՝՝. եւ մի՛ պղծիցէք զանձինս ձեր ամենայն զեռնովք որ շարժիցին ի վերայ երկրի։
Եւ ամենայն անձն որ ուտիցէ զմեռելոտի կամ զգազանաբեկ, ի բնակաց կամ ի պանդխտաց, ողողեսցէ զհանդերձս իւր, եւ լուասցէ զմարմին իւր, եւ պիղծ լիցի մինչեւ ցերեկոյ, եւ ապա սուրբ լիցի.
Եւ զամենայն մեռելոտի մի՛ ուտիցէք, այլ պանդխտին որ է ի քաղաքս քո տացես զնա եւ կերիցէ, կամ վաճառեսցես օտարոտւոյն. զի ժողովուրդ սուրբ ես դու Տեառն Աստուծոյ քո։ Մի՛ եփեսցես զգառն ի կաթն մօր իւրոյ։
Զամենայն անդրանիկս որ ծնանիցին յանդեայս քո եւ ի հօտս քո, զարուսն ի նոցանէ սրբեսցես Տեառն Աստուծոյ քում. ոչ գործեսցես անդրանկաւ եզին քո, եւ մի՛ կտրեսցես զանդրանիկս հօտից քոց։