Եւ արարի խորհուրդ ընդ միտս իմ. եւ կագեցայ ընդ պատուականս եւ ընդ իշխանս նոցա, եւ ասեմ ցնոսա. Դուք էք որ խնդրէք զհարկս յեղբարց ձերոց։ Եւ հրամայեցի նոցա լինել՝՝ ժողով մեծ։
Բազմացան զինեւ այրիք նոցա քան զաւազ ծովու. ածի ի վերայ նոցա եւ ի վերայ մօրն զերիտասարդս, թշնամութիւն ի միջօրէի արկի զնովաւ. եկն՝՝ յանկարծակի դողումն եւ տագնապ։
Վասն այնորիկ տուր զորդիս նոցա ի սով, եւ ժողովեա զնոսա ի ձեռս սրոյ. եղիցին կանայք նոցա անորդիք եւ այրիք, եւ արք նոցա եղիցին կոտորեալք մահուամբ, եւ երիտասարդք նոցա անկեալք սրով ի պատերազմի։