15 Ապա թէ տէր նորա ընդ նմա իցէ, ոչ տուժեսցի. ապա թէ ի վարձու առեալ իցէ, ընդ վարձուց իւրոց եղիցի նմա։
Յաճախեցէք յոյժ զվարձանս եւ զօժիտս, եւ տաց՝ որչափ եւ ասիցէք. եւ տուք ինձ զաղջիկն զայն կնութեան։
Իսկ եթէ խնդրեսցէ ոք անօթ յընկերէ իւրմէ, եւ բեկցի կամ մեռցի կամ գերի գնասցէ՝՝, եւ տէր նորա չիցէ ընդ նմա, տուժելով տուժեսցի։
Իսկ եթէ ոք խաբեսցէ զկոյս զոչ խօսեալ եւ ննջեսցէ ընդ նմա, վարձանօք վարձեսցի զնա իւր կնութեան։
Զի յառաջ քան զաւուրսն զայնոսիկ՝ վարձք մարդկան ոչ էին յօգուտ, եւ վարձք անասնոց ոչ էին յարգի, եւ ելողի եւ մտողի ոչ էր խաղաղութիւն ի նեղութենէ. եւ առաքեցից՝՝ զամենայն մարդիկ իւրաքանչիւր առ ընկեր իւր։
տացէ այրն որ ննջեաց ընդ նմա՝ հօր աղջկանն յիսուն երկդրամեան արծաթոյ, եւ նորա լիցի կին. եւ մի՛ իշխեսցէ արձակել զնա զամենայն ժամանակս իւր։