Որ մոլորեցուցանէ զուղիղս չար ճանապարհաւ, ինքն անկցի յապականութիւն։ Ամբիծք բաժանեսցեն զբարութիւնս, եւ անօրէնք անցցեն առ բարութեամբք՝ եւ մի՛ մտցեն ի նոսա՝՝։
Իցէ՞ թէ հատուցանիցի չար փոխանակ բարւոյ. զի խորհեցան ի միասին բանս զանձնէ իմմէ, եւ զտանջանս իւրեանց թաքուցին՝՝. յուշ լիցի քեզ ի կալն իմում առաջի քո, խօսել վասն նոցա բարութիւն, դարձուցանել զսրտմտութիւն քո ի նոցանէ։