17 Որ բամբասեսցէ զհայր իւր կամ զմայր իւր, մահու մեռցի։
Պատուեա զհայր քո եւ զմայր քո զի քեզ բարի լիցի, եւ՝՝ զի երկայնակեաց լինիցիս ի վերայ երկրին բարութեան զոր Տէր Աստուած քո տացէ քեզ։
Եթէ կագիցին արք երկու, եւ հարկանիցէ ոք ի նոցանէ զընկեր իւր քարիւ կամ բռնցի, եւ ոչ մեռանիցի, այլ դնիցի ի մահիճս,
Որ հայհոյէ զհայր կամ զմայր՝ շիջցի լոյս նորա, եւ բիբք աչաց նորա զխաւար տեսցեն։
Ծնունդ չար՝՝ զհայր իւր անիծանէ, եւ զմայր իւր ոչ օրհնէ.
Ակն որ արհամարհէ զհայր եւ անարգէ զծերութիւն մօր, խլեսցեն զնա ագռաւք ձորոց. եւ գէշ գէշ արասցեն զնա ձագք արծուեաց։
Եւ եթէ իցէ ուրուք որդի խեռ եւ անզգամ, եւ ոչ լսիցէ ձայնի հօր եւ մօր իւրոյ, եւ խրատիցեն զնա եւ ոչ անսայցէ նոցա.
Եւ քարկոծեսցեն զնա արք քաղաքին նորա քարամբք եւ մեռցի. եւ բարձջիք զչարն ի միջոյ ձերմէ. եւ լուեալ այլոցն՝ զահի հարկանիցին։
Անիծեալ՝ որ անարգեսցէ զհայր իւր կամ զմայր իւր. եւ ասասցէ ամենայն ժողովուրդն. Եղիցի։