Եւ դարձոյց զԱբեններ ի Քեբրոն, եւ խոտորեցոյց զնա Յովաբ ի կողմանց դրանն խօսել ընդ նմա դաւաճանութեամբ. եւ եհար ընդ սնակուշտն, եւ մեռաւ. վասն արեանն Ասայելի եղբօր Յովաբայ։
Եւ պատուէր ետ Յովիդայէ քահանայ հարիւրապետացն ոստիկանաց զօրուն եւ ասէ ցնոսա. Հանէք զդա ի ներքուստ սադերովթայդ, եւ որ մտանիցէ զկնի դորա՝ մեռցի սրով. քանզի ասաց քահանայն թէ մի՛ մեռցի ի տան Տեառն։
Այր որ զմահապարտ յերաշխի առնու, փախստական լինի եւ ոչ ի հաստատութեան։ Խրատեա զորդի քո, եւ հանգուսցէ զքեզ, եւ տացէ զարդ անձին քում, եւ ոչ հնազանդեսցի ազգի անօրինի։՝՝
զոր ինչ խօսիցի մարգարէն յանուն Տեառն եւ ոչ լինիցի բանն եւ ոչ դիպիցի, այն բան է զոր ոչ խօսեցաւ Տէր. ամպարշտութեամբ խօսեցաւ մարգարէն, մի՛ թողուցուք նմա՝՝։