Եւ լուան ամենայն եղբարք նորա եւ քորք նորա զամենայն անցսն՝ որ անցին ընդ նա, եւ՝՝ եկին առ նա, եւ ամենեքին ոյք յառաջագոյն գիտէին զնա. կերան եւ արբին առ նմա, եւ մխիթարեցին զնա, եւ զարմացան՝՝ ի վերայ ամենայնի զոր ած ի վերայ նորա Տէր. եւ ետուն նմա իւրաքանչիւր մէն մի որոջ, եւ չորեքդրամեան մի ոսկի անգիր՝՝։