13 Մի՛ մերձեսցի ի նա ձեռն. քանզի քարամբ քարկոծեսցի եւ նետիւք խոցոտիցի. եթէ անասուն իցէ եւ եթէ մարդ, մի՛ կեցցէ. այլ յորժամ ձայնքն եւ փողն եւ ամպն վերասցին ի լեռնէ անտի,՝՝ ելանիցեն նոքա ի լեառնն։
Եւ եղեւ յաւուրն երրորդի ընդ առաւօտսն ձայնք եւ փայլատակունք եւ ամպ միգախառն ի վերայ լերինն Սինայի լինէին, եւ ձայն փողոյն հնչէր մեծաձայն, եւ զարհուրեցաւ ամենայն ժողովուրդն որ էր ի բանակի անդ։