Եւ ոչ ինչ գոյր ի տապանակին, բայց երկու տախտակքն քարեղէնք տախտակք ուխտի՝՝, զորս եդ անդ Մովսէս ի Քորեբ, զորս ուխտեաց Տէր ընդ որդիսն Իսրայելի յելանել նոցա յերկրէն Եգիպտացւոց։
Եւ աղասցես ի նոցանէ մանր, եւ դիցես ի նմանէ յանդիման վկայութեանն ի խորանին վկայութեան, ուստի երեւեցայց քեզ անտի. ի սրբութիւն սրբութեանցն եղիցի ձեզ խունկն այն զոր առնիցէք։
եւ կացուսցես զՂեւտացիսն ի վերայ խորանին վկայութեան, եւ ի վերայ ամենայն կահի նորա, եւ ի վերայ ամենայնի որ ինչ է ի նմա. նոքա բարձցեն զխորանն եւ զամենայն զկահ նորա, եւ նոքա պաշտեսցեն ի նմա, եւ շուրջ զխորանաւն բանակեսցին։
Բայց Ղեւտացիքն բանակեսցին շուրջ զխորանաւն վկայութեան յանդիման Տեառն՝՝, եւ ոչ լինիցին մեղք ի մէջ որդւոցն Իսրայելի. եւ պահեսցեն Ղեւտացիքն զպահպանութիւն խորանին վկայութեան։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Դիր զգաւազանդ Ահարոնի առաջի վկայութեանցն ի պահեստ, ի նշանակ որդւոցն անհնազանդից. եւ դադարեսցէ տրտնջիւն նոցա յինէն եւ մի՛ մեռանիցին։