15 Իբրեւ տեսին զայն որդիքն Իսրայելի, ասեն ընկեր ցընկեր. Զի՞նչ է այս՝՝։ Քանզի ոչ գիտէին զինչ իցէ։ Եւ ասէ ցնոսա Մովսէս. Այդ է հացն զոր ետ ձեզ Տէր ուտելոյ։
Եւ զհաց երկնից ետուր նոցա ի կերակուր, եւ զջուր բղխեցուցեր ի վիմէ եւ արբուցեր նոցա. եւ բացեր նոցա մտանել ժառանգել զերկիրն յոր համբարձեր զձեռն քո տալ նոցա։
Եւ բամբասեաց ժողովուրդն զԱստուած եւ զՄովսէս եւ ասեն. Ընդէ՞ր հաներ զմեզ յԵգիպտոսէ կոտորել զմեզ յանապատիս յայսմիկ. զի ոչ գոյ հաց եւ ոչ ջուր. եւ անձինք մեր տաղտկացեալ են ի սնոտի հացէս։
Եւ չարչարեաց զքեզ, եւ սովաբեկ արար զքեզ, եւ կերակրեաց զքեզ մանանայիւն զոր ոչ գիտէիր եւ ոչ գիտէին հարքն քո, զի յայտ արասցէ քեզ թէ ոչ հացիւ միայն կեցցէ մարդ, այլ ամենայն բանիւ որ ելանէ ի բերանոյ Աստուծոյ՝ կեցցէ մարդ։
յորում կայր բուրվառն ոսկի, եւ արկղն կտակարանաց պատեալ ներքոյ եւ արտաքոյ ոսկւով, յորում սափորն ոսկի լի մանանայիւ, եւ գաւազանն Ահարոնի որ ծաղկեցաւ, եւ տախտակք կտակարանացն.
Եւ պակասեաց մանանայն յետ ուտելոյ նոցա ի ցորենոյ երկրին, եւ ոչ եւս գտանէր որդւոցն Իսրայելի մանանայ. եւ ժողովեցին զպտուղ երկրին Փիւնիկեցւոց ի տարւոջն յայնմիկ։
Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ զինչ Հոգին ասէ առ եկեղեցիս. Որ յաղթէ՝ տաց նմա ուտել ի մանանայէն թաքուցելոյ, եւ տաց նմա զգիրն սրբութեան՝՝, եւ գրեալ անուն նոր ի գիրն, զոր ոչ ոք գիտէ՝ բայց միայն որ առնուն։