Եւ եղեւ ի հպել տապանակին ի քաղաքն Դաւթի, եւ Մեղքող դուստր Սաւուղայ հայէր ընդ պատուհանն. եւ ետես զԴաւիթ արքայ զի կաքաւէր եւ նուագէր զնուագարանսն՝՝ առաջի Տեառն, անգոսնեաց զնա ի սրտի իւրում։
Եւ գնաց Քեղկիա քահանայ եւ Աքիկամ եւ Աքոբովր եւ Սափան եւ Յասայիա՝ առ Ողդա մարգարէ՝ կին Սեղղովմայ որդւոյ Թեկուայ, որդւոյ Արասայ պատմուճակի. եւ նա բնակէր յԵրուսաղէմ ի Մասենա. եւ խօսեցան ընդ նմա։
Յիշեսցէ Աստուած ըստ նենգութեանն Տուբիայ եւ Սանաբաղտայ՝ ոյք խորհեցան ի վերայ իմ չար, եւ ստիպէին սուտ մարգարէանալ, զի զարհուրեցուսցեն եւ երկեցուսցեն զիս՝՝։
Եւ եկին որդիքն Իսրայելի ամենայն ժողովրդեամբն յանապատն Սինայի, յառաջնում ամսեանն. եւ բանակեցաւ ժողովուրդն ի Կադէս. եւ վախճանեցաւ անդ Մարիամ, եւ անդ թաղեցաւ։
Եւ եկն Յեփթայէ ի Մասփա ի տուն իւր. եւ ահա դուստր իւր ելանէր ընդ առաջ նորա թմբկօք եւ պարուք. եւ նա էր միամօր սիրելի նորա, եւ ոչ գոյր նորա բաց ի նմանէ ուստր կամ դուստր։
Եւ յորժամ տեսանիցէք թէ ելանեն դստերք բնակչացն Սելովայ պար առեալ պարուք, ելջիք յայգեստանեացն, եւ յափշտակեսջիք այր իւրաքանչիւր կին ի դստերաց Սելովայ, եւ երթիջիք յերկիրն Բենիամինի։
Եւ ապա մտցես ի բլուրն Աստուծոյ, ուր է գունդ այլազգեացն. եւ եղիցի յորժամ մտանիցես ի քաղաքն, դիպեսցիս պարու մարգարէից իջելոց ի Բամայ, եւ առաջի նոցա սրինգ եւ թմբուկ եւ փող եւ քնար, եւ ինքեանք մարգարէացեալք։
Եւ եղեւ ի մտանելն նոցա իբրեւ դարձաւ Դաւիթ ի սպանանելոյ զայլազգին, ելին պարաւորք ընդ առաջ Դաւթի՝՝ յամենայն քաղաքացն Իսրայելի երգել, պար առնուլ ընդ առաջ Սաւուղայ արքայի թմբկօք եւ ուրախութեամբ եւ ծնծղայիւք։