21 Եւ ձգեաց Մովսէս զձեռն իւր ի վերայ ծովուն, եւ դարձոյց անդրէն զծովն բռնութեամբ հողմոյ հարաւոյ զամենայն գիշերն, եւ արար զծովն ցամաք, եւ պատառեցաւ ջուրն։
Եւ յիշեաց Աստուած զՆոյ եւ զամենայն գազանս եւ զամենայն անասունս եւ զամենայն թռչունս՝՝ որ էին ընդ նմա ի տապանի անդ. եւ ած Աստուած հողմ ի վերայ երկրի, եւ դադարեաց ջուրն։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ասա ցԱհարոն. Առ զգաւազանդ եւ ձգեա զձեռն քո ի վերայ ջրոցդ Եգիպտոսի եւ ի վերայ՝՝ գետոց նոցա եւ ի վերայ լճաց նոցա եւ ի վերայ խաղից նոցա եւ ի վերայ ջրակուտաց նոցա, եւ եղիցի արիւն։ Եւ եղեւ արիւն յամենայն երկրին Եգիպտացւոց, ի փայտս եւ ի քարինս։
Զի եկի, եւ ոչ գոյր մարդ. կոչեցի, եւ ոչ ոք էր որ լսէր. միթէ ո՞չ կարէ փրկել ձեռն իմ՝՝, կամ ո՞չ զօրեմ ապրեցուցանել. ահա կշտամբութեամբ իմով աւերեցից զծով, եւ զգետս ապականեցից. եւ ցամաքեսցին՝՝ ձկունք նոցա ի ջուրցն պակասութենէ, եւ մեռցին ի ծարաւոյ։
քանզի լուաք թէ ցամաքեցոյց Տէր զծովն Կարմիր յերեսաց ձերոց յելանելն ձեր յԵգիպտոսէ, եւ զոր ինչ արարէք ընդ երկուս թագաւորսն Ամովրհացւոց որ էին յայնկոյս Յորդանանու, ընդ Սեհոնի եւ ընդ Ովգայ, զորս սատակեցէք։
Եւ կացին քահանայքն որ կրէին զտապանակ ուխտին Տեառն ի վերայ ցամաքի ի մէջ Յորդանանու պատրաստութեամբ. եւ ամենայն որդիքն Իսրայելի անցին ընդ ցամաք, մինչեւ վախճանեաց ամենայն ժողովուրդն անցանել ընդ Յորդանան։