17 Եւ ահա ես խստացուցից զսիրտն փարաւոնի եւ զԵգիպտացւոցն ամենեցուն,՝՝ եւ մտցեն զկնի դոցա. եւ փառաւորեցայց ես ի փարաւոն եւ յամենայն զօրս նորա եւ ի կառս նորա եւ յերիվարս նորա։
Եւ ես խստացուցից զսիրտն փարաւոնի եւ պնդեսցի զհետ դոցա. եւ փառաւորեցայց ի փարաւոն, եւ յամենայն զօրս նորա, եւ ծանիցեն ամենայն Եգիպտացիքն թէ ես եմ Տէր։ Եւ արարին այնպէս։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Յերթալդ քում եւ ի դառնալդ յԵգիպտոս՝ տեսջիր զամենայն նշանս զոր ետու ի ձեռս քո, արասցես առաջի փարաւոնի. եւ ես խստացուցից զսիրտ նորա, եւ ոչ արձակեսցէ զժողովուրդն։
եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, Ծայդան, եւ փառաւորեցայց ես ի քեզ. եւ ծանիցես թէ ես եմ Տէր՝ յառնել ինձ ի քեզ դատաստանս, եւ սուրբ եղէց ես ի քեզ։
եւ ասասցես. Լերինք Իսրայելի, լուարուք զպատգամս Ադոնայի Տեառն. այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր ցլերինս եւ ցբլուրս եւ ցձորս եւ ցդաշտս. Ահաւադիկ ես ածեմ ի վերայ ձեր սուր, եւ ապականեսցին բարձունք՝՝ ձեր.
Զի ի Տեառնէ կարծրանային սիրտք նոցա պատահել պատերազմաւ Իսրայելի զի սատակեսցին, եւ մի՛ տացի նոցա ողորմութիւն, այլ զի սատակեսցին որպէս խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի։