եւ դու ըստ բազում գթութեան եւ ողորմութեան քում ոչ թողեր եւ ցրուեցեր զնոսա յանապատին, եւ զսիւն ամպոյն ոչ հեռացուցեր ի նոցանէ որ առաջնորդէր նոցա ի տուէ, եւ զսիւն հրոյն որ լուսաւորէր զնոսա ի գիշերի՝ զճանապարհսն զոր երթային։
Եւ եկեսցէ, եւ եղիցի ամենայն տեղի լերին Սիոնի եւ ամենայն որ շուրջ զնովաւ իցէ՝՝ հովանի ամպոյ ի տուէ, եւ իբրեւ զծուխ եւ զլոյս հրոյ բորբոքելոյ ի գիշերի, ամենայն փառօք ծածկեսցի։