16 Եւ ասացի ես. Բարի է իմաստութիւն քան զզօրութիւն. եւ իմաստութիւն տնանկին արհամարհեալ է, եւ բանք նորա ոչ լինին լսելի։
Ստացուածք մեծատանց՝ քաղաք ամուր, բեկումն ամպարշտաց՝ աղքատութիւն։
Ի վերայ ամուր քաղաքաց՝՝ եհաս իմաստութիւնն, եւ քակեաց զամուրս յորս յուսացեալ էին ամպարիշտք։
Լաւ է իմաստուն քան զհզօր, եւ հանճարեղ՝ քան զայն որ ունիցի դաստակերտս մեծամեծս։
Իմ է խորհուրդ եւ զգուշութիւն, իմ է հանճար եւ զօրութիւն։
Եթէ անկցի եւս երկաթն՝ եւ նա տրտմեցոյց զերեսս իւր. եւ զօրութիւնք զօրացուցանեն, եւ է առաւելութիւն քաջ իմաստութեանն։՝՝
Բարի է իմաստութիւն ընդ ժառանգութեան, եւ յաւելուած որոց տեսանեն զարեգակն.
Բարի է եթէ ի կողմն այսոսիկ լինիցիս. սակայն եւ յայսմիկ մի՛ պղծեր՝՝ զձեռն քո. զի որ երկնչի յԱստուծոյ՝ անցցէ ընդ ամենայն։
Բարի է իմաստութիւն քան զանօթս պատերազմի, եւ յանցաւոր մի կորուսանէ զօրութիւնս բազումս։