24 Զայս ամենայն փորձեցի ես իմաստութեամբ, եւ ասացի. Բա՛ իմաստնացայ։ Եւ նա հեռացաւ յինէն։
եւ ասէ ցմարդ. Ահա աստուածպաշտութիւն է իմաստութիւն, եւ մեկնել ի չարեաց է հանճար։
եւ ոչ գտանեմք զայլ ոք նմանօղ զօրութեան նորա. որ զարդարն դատի՝ ո՞չ համարիցիս լսել նմա։
Թաքուցին ամբարտաւանք որոգայթ ինձ. լարս ձգեցին որոգայթ ոտից իմոց, շուրջ զշաւղօք իմովք եդին ինձ գայթակղութիւն։
եւ հանցէ որպէս զլոյս զարդարութիւնս քո, եւ զիրաւունս քո որպէս զօր հասարակ։
եւ տեսի ես զամենայն արարածս Աստուծոյ, զի ոչ կարասցէ մարդ գտանել զարարածն արարեալ ի ներքոյ արեգական. զոր միանգամ ջանասցի մարդ խնդրել՝ եւ ոչ գտցէ. քանզի որչափ ասասցէ իմաստունն գիտել՝ ոչ կարասցէ գտանել։
Ո՜վ խորք մեծութեան եւ իմաստութեան եւ գիտութեանն Աստուծոյ, ո՜րպէս առանց քննելոյ են դատաստանք նորա, եւ առանց զննելոյ են ճանապարհք նորա։
որ միայն ունի զանմահութիւն՝ բնակեալ ի լոյս անմատոյց. զոր ոչ ոք ետես ի մարդկանէ եւ ոչ տեսանել կարող է, որում պատիւ եւ զօրութիւն յաւիտեանս։ Ամէն։