19 Բարի է եթէ ի կողմն այսոսիկ լինիցիս. սակայն եւ յայսմիկ մի՛ պղծեր՝՝ զձեռն քո. զի որ երկնչի յԱստուծոյ՝ անցցէ ընդ ամենայն։
Ի վերայ ամուր քաղաքաց՝՝ եհաս իմաստութիւնն, եւ քակեաց զամուրս յորս յուսացեալ էին ամպարիշտք։
Լաւ է իմաստուն քան զհզօր, եւ հանճարեղ՝ քան զայն որ ունիցի դաստակերտս մեծամեծս։
Իմ է խորհուրդ եւ զգուշութիւն, իմ է հանճար եւ զօրութիւն։
Լաւ է մանուկ աղքատ եւ իմաստուն՝ քան զթագաւոր ծեր եւ անմիտ, որ ոչ իմացաւ հայել եւս,
Բարի է իմաստութիւն ընդ ժառանգութեան, եւ յաւելուած որոց տեսանեն զարեգակն.