եւ ետու զսիրտ իմ խնդրել եւ խորհել իմաստութեամբ վասն ամենայնի որ եղեալ են ընդ արեգակամբ. զի զբաղումն չար ետ Աստուած որդւոց մարդկան զբաղել ընդ արեգակամբ՝՝։
Եւ հայեցայ ես յամենայն արարս իմ զոր արարին ձեռք իմ, եւ ի վաստակս զոր վաստակեցայ առնել, եւ ահա ամենայն ընդունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ. եւ ոչ ինչ է առաւելութիւն ի ներքոյ արեգական։
Զի է մարդ՝ զի վաստակ նորա իմաստութեամբ եւ գիտութեամբ եւ արութեամբ. եւ մարդ՝ որ ոչ ինչ վաստակեաց ի նմա՝ տացի նմա մասն նորա. սակայն եւ այս ընդունայնութիւն է եւ չարութիւն մեծ։
Զի մարդոյ բարւոյ՝ առաջի երեսաց իւրոց ետ զիմաստութիւն եւ զգիտութիւն եւ զուրախութիւն, եւ մեղանչականին ետ զբաղումն յաճախել եւ ժողովել եւ տալ բարւոյն առաջի երեսաց Աստուծոյ. սակայն եւ այն ունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։
Քանզի ամենայն մարդ՝ որում ետ նմա Աստուած մեծութիւն եւ ինչս, եւ իշխան արար զնա ուտել ի նոցանէ, եւ առնուլ զբաժին իւր եւ ուրախ լինել ի վաստակս իւր, այն պարգեւ Աստուծոյ է։
Եւ տես կեանս ընդ կնոջ քո՝ զոր սիրեցեր զամենայն աւուրս կենաց ընդունայնութեան քո, որ տուեալ է քեզ ընդ արեգակամբ մինչեւ յաւուրս վախճանի՝՝ քո. զի այն է բաժին քո ի կեանս քո, եւ ի վաստակս զոր վաստակես ի ներքոյ արեգական։