3 Քանզի եւ ի ճանապարհի յորժամ գնայցէ անմիտն, սիրտ նորա պակասեսցի, եւ զոր ինչ խորհի՝ ամենայն անմտութիւն՝՝ է։
Ամենայն խորագէտ գործէ իմաստութեամբ, իսկ անմիտն տարածէ յանձն իւր զչարիս։
Ոչ ինչ պիտոյ է իմաստութիւն պակասամտի, զի առաւել եւս վարի անզգամութեամբ։
Շրթունք անզգամի հասուցանեն զնա ի չարիս, եւ բերան նորա յանդուգն՝ մահ կոչէ ի վերայ՝՝։
Եւ որպէս ինչ եւ ուխտիցես դու Աստուծոյ, մի՛ յամիցես հատուցանել զնա. զի ոչ են կամք ի ձեռս անզգամաց՝՝. դու որչափ ուխտիցես՝ հատո.
Որով օտարացեալք՝ ոչ ընդ ձեզ վարին՝՝ ի նոյն անկարգութեան զեղխութիւն, եւ հայհոյեն։