27 Յիշեա դու զԱբրահամ եւ զԻսահակ եւ զՅակոբ, զծառայս քո, որոց երդուար քեւ.՝՝ մի՛ հայիր ի խստութիւն ժողովրդեանդ այդորիկ եւ յամպարշտութիւնս եւ ի մեղս դոցա։
Եւ եղեւ ի սատակել Տեառն զամենայն քաղաքսն շուրջ զբնակութեամբն՝՝ յիշեաց Աստուած զԱբրահամ, եւ եհան արձակեաց զՂովտ ի միջոյ կործանմանն, ի կործանել Տեառն զքաղաքսն յորս բնակեալ էր ի նոսա Ղովտ։
Եւ եղիցի յորժամ եթէ տանիցի զքեզ Տէր Աստուած քո՝՝ յերկրին Քանանացւոց եւ Քետացւոց եւ Ամովրհացւոց եւ Խեւացւոց եւ Յեբուսացւոց եւ Փերեզացւոց եւ Գերգեսացւոց՝՝, զոր երդուաւ հարցն քոց տալ քեզ, երկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր, եւ արասցես զպաշտօնս զայս յամսեանս յայսմիկ։
Արդ երթեալ ժողովեսցես զծերակոյտ որդւոցն Իսրայելի, եւ ասասցես ցնոսա. Տէր Աստուած հարցն ձերոց երեւեցաւ ինձ, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ եւ ասէ. Այցելութեամբ այց արարի ձեզ, եւ որ ինչ անցք անցին ընդ ձեզ յԵգիպտոս։
Եւ ասէ ցնա. Ես եմ Աստուած հօր քո, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ։ Եւ դարձոյց Մովսէս զերեսս իւր, քանզի երկնչէր հայել առաջի Աստուծոյ՝՝։
Յաւուրսն յայնոսիկ եւ ի ժամանակին յայնմիկ, ասէ Տէր, խնդրեսցեն զանիրաւութիւնն Իսրայելի, եւ ոչ եւս իցէ, եւ զմեղս՝՝ Յուդայ եւ ոչ գտանիցին. զի քաւիչ եղէց անիրաւութեանց նոցա ի վերայ երկրի։
Եւ կացի յաղօթս առ Տէր եւ ասեմ. Տէր, Տէր, թագաւոր աստուածոց,՝՝ մի՛ սատակեր զժողովուրդ քո եւ զբաժին քո զոր փրկեցեր զօրութեամբ քո մեծաւ, զորս հաներ յԵգիպտոսէ զօրութեամբ քո մեծաւ, եւ կարօղ ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ՝՝։
Գուցէ խօսիցին բնակիչք երկրին ուստի հաներ զմեզ, եւ ասիցեն. Առ ի չկարելոյ Տեառն տանել զնոսա յերկիրն զոր խոստացաւ նոցա, եւ առ ատել զնոսա Տեառն՝ եհան զնոսա կոտորել զնոսա յանապատին։
Մի՛ դիցէ տէր իմ զսիրտ իւր ի վերայ առն ժանտի Նաբաղայ. զի ըստ անուան նորա եւ ինքն է. Նաբաղ անուն նորա, եւ անզգամութիւն ընդ նմա. եւ ես աղախին քո ոչ տեսի զմանկունս քո զոր առաքեցեր։