Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս՝՝. Ահա ես դնեմ ընդ քեզ ուխտ. առաջի ամենայն ժողովրդեան քո արարից սքանչելիս որ ոչ եղեն յամենայն երկրի եւ յամենայն ազգս. եւ տեսցէ ամենայն ժողովուրդդ յորս ես դու ի միջի դոցա՝ զգործս Տեառն. զի զարմանալիք իցեն զոր եսս արարից ձեզ։
եւ սրտմտեալ բարկանայցէ Տէր ի վերայ ձեր, եւ արգելուցու զերկինս եւ ոչ լինիցի անձրեւ, եւ երկիր ոչ տացէ զպտուղ իւր, եւ կորնչիցիք արագ արագ յերկրէն բարութեան զոր ետ ձեզ Տէր։