Եւ տեսեալ ժողովրդեանն եթէ յամեաց Մովսէս իջանել ի լեռնէ անտի, կուտեցաւ ժողովուրդն ի վերայ Ահարոնի եւ ասեն ցնա. Արի եւ արա մեզ աստուածս որ առաջնորդեսցեն մեզ. զի այրն այն Մովսէս որ եհան զմեզ յԵգիպտոսէ, ոչ գիտեմք զի՛ եղեւ նմա։
քանզի գիտեմ եթէ յետ վախճանի իմոյ անօրինելով անօրինիցէք, եւ խոտորիցիք ի ճանապարհէն զոր պատուիրեցի ձեզ, եւ պատահիցեն ձեզ չարիքն ի վախճանի աւուրց. քանզի առնիցէք չար առաջի Տեառն՝ բարկացուցանել զնա գործովք ձեռաց ձերոց։
եւ յիշեսցես դու զի ծառայ էիր յերկրին Եգիպտացւոց, եւ եհան զքեզ Տէր Աստուած քո անտի հզօր ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ. վասն այսորիկ պատուիրեաց քեզ Տէր Աստուած քո պահել զօրն շաբաթուց եւ սրբել զնա՝՝։
Եւ կացի յաղօթս առ Տէր եւ ասեմ. Տէր, Տէր, թագաւոր աստուածոց,՝՝ մի՛ սատակեր զժողովուրդ քո եւ զբաժին քո զոր փրկեցեր զօրութեամբ քո մեծաւ, զորս հաներ յԵգիպտոսէ զօրութեամբ քո մեծաւ, եւ կարօղ ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ՝՝։
Սակայն եւ նոցա ոչ լուան. զի պոռնկեցան զհետ աստուածոց օտարաց, եւ երկիր պագին նոցա, եւ բարկացուցին զՏէր. եւ՝՝ խոտորեցան վաղվաղակի ի ճանապարհէն ընդ որ գնային հարք նոցա՝ լսել պատուիրանաց Տեառն, եւ ոչ արարին այնպէս։