10 Եւ եղիցի յորժամ տանիցի զքեզ Տէր Աստուած քո յերկիրն զոր երդուաւ Տէր հարցն քոց Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ՝ տալ քեզ քաղաքս մեծամեծս եւ գեղեցիկս զոր ոչ շինեցեր,
Պանդխտեաց յերկրիս յայսմիկ, եւ եղէց ընդ քեզ եւ օրհնեցից զքեզ. զի քեզ եւ զաւակի քում տաց զամենայն զերկիրս զայս, եւ հաստատեցից զերդումն իմ զոր երդուայ Աբրահամու հօր քում։
Եւ Տէր հաստատեալ կայր ի նմա, եւ ասէ. Ես եմ Տէր, Աստուած Աբրահամու հօր քո, եւ Աստուած Իսահակայ. մի՛ երկնչիր, զի՝՝ զերկիրդ յորում դուդ ննջեցեր, քեզ տաց զդա եւ զաւակի քում։
Եւ առին զքաղաքս բարձրաբերձս եւ զպարիսպս՝՝, եւ ժառանգեցին զտունս լի ամենայն բարութեամբ, ջրհորս փորեալս եւ կազմեալս, այգիս եւ ձիթենիս եւ զամենայն ծառս պտղաբերս ի կերակուրս լիութեան նոցա. կերան եւ յագեցան, գիրացան եւ փափկացան ի բարութիւնս մեծամեծս զոր ետուր նոցա։
Տեսէք զի ահա մատնեցի առաջի ձեր զերկիրն, մտէք ժառանգեցէք զերկիրն զոր երդուայ ես հարցն ձերոց, Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ, տալ նոցա եւ զաւակի նոցա յետ նոցա զերկիրն որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր՝՝։
Քանզի տարայց զդոսա յերկիրն բարի զոր երդուայ հարց նոցա. երկիր՝ որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր, եւ կերիցեն եւ լցեալ յագեսցին. եւ դառնայցեն յաստուածս օտարոտիս եւ պաշտիցեն զնոսա, եւ զայրացուցանիցեն զիս, եւ ցրիցեն զուխտն իմ զոր ուխտեցի նոցա։