Ասէ ցնոսա Մովսէս. Այս բան է զոր խօսեցաւ Տէր. Շաբաթ հանգիստ սուրբ Տեառն վաղիւ, որ ինչ եփելոց էք՝ եփեցէք, եւ որ ինչ հասուցանելոց էք՝ հասուցէք, եւ զամենայն զաւելորդն թողուցուք յամանս մինչեւ ցառաւօտ։
Եւ դու խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասասցես. Զգոյշ կացէք պահելոյ զշաբաթս իմ. զի նշանակ է ընդ իս եւ ընդ ձեզ յազգս ձեր, զի ծանիջիք թէ ես եմ Տէր որ սրբեմ զձեզ։
Եւ զայլազգիսն որ եկեալ յեցեալ իցեն ի Տէր՝ ծառայել նմա եւ սիրել զանուն նորա, լինել նմա ի ծառայս եւ յաղախնայս, եւ՝՝ զամենեսեան ոյք պահիցեն զշաբաթս իմ եւ ոչ պղծիցեն, եւ կայցեն յուխտին իմում.
Եթէ դարձուսցես զոտն քո՝ չառնել զկամս քո յաւուրն սրբութեան, եւ կոչեսցես զշաբաթսն փափուկս նուիրեալս Աստուծոյ եւ փառաւորեալս, եւ ոչ փոխեսցես զոտն քո ի գործ, եւ ոչ խօսեսցիս բան ինչ բարկութեան բերանով քով, եւ եղիցես յուսացեալ ի Տէր։