Եւ ասեն. Եկայք շինեսցուք մեզ քաղաք եւ աշտարակ, որոյ լինիցի գլուխն մինչեւ յերկինս. եւ արասցուք մեզ անուն յառաջ քան զսփռել՝՝ ի վերայ երեսաց ամենայն երկրի։
Եւ ասէ Յակոբ ցՇմաւոն եւ ցՂեւի. Ատելի արարէք զիս, երեւել անզգամ ամենայն՝՝ բնակչաց երկրիս ի մէջ Քանանացւոց եւ Փերեզացւոց. եւ ես սակաւաւոր եմ թուով, արդ եթէ ժողովիցին ի վերայ իմ եւ հարկանիցեն զիս, սատակելով սատակիցիմ ե՛ւ ես ե՛ւ տուն իմ։
Եւ ասեն ցիս. Զերծեալքն ի գերութենէն են անդէն յաշխարհին իւրեանց ի մեծ նեղութեան եւ ի նախատինս. եւ պարիսպքն Երուսաղեմի կան նոյնպէս քակեալ եւ աւերեալ, եւ դրունք նորա հրկիզեալ հրով։
եւ մնասցէ ի նմա խոզան. եւ կամ իբրեւ զպտուղս՝՝ ձիթենւոյ երկուս կամ երիս ի բարձրութեան ծայրիցն, կամ չորք կամ հինգ յոստսն մնայցեն. այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի։
Եւ ընկեցից զձեզ յերկրէդ յայդմանէ յերկիր՝ զոր ոչ գիտացէք դուք եւ հարքն ձեր, եւ ծառայեսջիք անդ աստուածոց օտարաց ի տուէ եւ ի գիշերի, եւ ոչ արասցեն՝՝ ձեզ ողորմութիւն։
Վասն այնորիկ ասա. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Թէ մերժեցից զնոսա յազգս, եւ ցրուեցից զնոսա ընդ ամենայն երկիր. եւ եղէց նոցա փոքր մի ի սրբութիւն ի գաւառսն յոր մտանիցեն ի նոսա։
Անդ տուան՝՝ Մոսոք եւ Թոբէլ, եւ ամենայն զօրութիւնք նոցա շուրջ զգերեզմանաւ նորա. ամենայն վիրաւորք նորա՝՝ ամենեքեան անթլփատք վիրաւորք անկեալք ի սրոյ, որ ետուն զահ իւրեանց ի վերայ երկրին կենդանութեան։
Եւ հանից զնոսա ընդ ամենայն ազգս զորս ոչ գիտիցեն, եւ երկիրդ ապականեսցի զկնի նոցա, զի ոչ ոք իցէ որ ելանիցէ, եւ դառնայցէ. եւ եդին զերկիրն ընտիր յապականութիւն՝՝։