կացին ի վերայ Ոզիայ արքայի եւ ասեն ցնա. Ոչ է քո, Ոզիաս, ծխել խունկս Տեառն, այլ քահանայից որդւոց Ահարոնի սրբեցելոցդ է ծխել զայդ. ել արտաքս ի սրբութեանց, վասն զի ապստամբեցեր դու ի Տեառնէ, եւ ոչ եւս լիցի քեզ այդ ի փառս ի Տեառնէ Աստուծոյ։
Եւ խօսեցաւ Եզեկիաս ի սիրտս ամենայն Ղեւտացւոցն եւ յայլոց իմաստնոցն՝՝ որք իմանային զհանճար բարի Տեառն, եւ կատարեցին զտօն բաղարջոցն աւուրս եւթն, զենուլ զզոհս փրկութեանն եւ խոստովան լինել Տեառն Աստուծոյ հարցն իւրեանց։
Եւ վախճանեսցեն զաւուրսն, եւ եղիցի յօրէն ութերորդէ եւ անդր՝ արասցեն քահանայքն ի վերայ սեղանոյն զողջակէզս ձեր, եւ զվասն փրկութեան ձերոյ՝՝, եւ ընկալայց զձեզ, ասէ Տէր Տէր։
Նմանեցաւ ժողովուրդ իմ այնմիկ՝ յորում ոչ գոյր գիտութիւն՝՝. զի դու զգիտութիւն մերժեցեր, մերժեցից եւ ես զքեզ, զի մի՛ եւս քահանայասցիս ինձ. եւ մոռացար զօրէնս Աստուծոյ քո, մոռացայց եւ ես զորդիսն քո։
Եւ առցէ լի բուրուառաւ կայծակունս հրոյ ի սեղանոյ անտի որ է առաջի Տեառն, եւ լցցէ զձեռս իւր խնկով հանդերձանացն մանր աղացելով, եւ տարցի ի ներքս քան զվարագոյրն։
Եթէ առնուցու մարդ միս սուրբ ի դրօշակ հանդերձի իւրոյ, եւ մերձեսցի ձորձք իւր՝՝ ի հաց կամ ի թան կամ ի գինի կամ յեւղ, կամ յամենայն կերակուրս, իցէ՞ թէ սրբեսցի։ Պատասխանի ետուն քահանայքն եւ ասեն. Ոչ։
Եւ ասէ Մովսէս ցԱհարոն. Առ դու զբուրուառն, եւ դիցես ի նմա հուր ի սեղանոյ անտի, եւ արկ ի նա խունկ, եւ տար վաղվաղակի ի բանակն եւ քաւեսցես վասն նոցա. քանզի ել բարկութիւն ի Տեառնէ եւ սկսաւ սատակել զժողովուրդն։
եւ ընտրեցի զտուն հօր քո յամենայն գաւազանացն Իսրայելի քահանայանալ ինձ, ելանել առ սեղանն իմ, արկանել խունկս եւ կրել զեփուդն առաջի իմ. եւ ետու տան հօր քո զամենայն զառ ի հրոյն որդւոցն Իսրայելի ի կերակուր։