եւ գտեր զսիրտ նորա հաւատացեալ առաջի քո. եւ եդիր դու նմա ուխտ տալ նմա զերկիրն Քանանացւոց եւ Քետացւոց եւ Ամովրհացւոց եւ Փերեզացւոց եւ Յեբուսացւոց եւ Գերգեսացւոց եւ զաւակի նորա մինչեւ յաւիտեան՝՝. եւ հաստատեցեր զբանս քո, վասն զի արդար ես։
Զմեղս իմ ցուցից քեզ, եւ զանօրէնութիւնս իմ ոչ ծածկեցից ի քէն. ասացի թէ՝ Պատմեցից ինձէն զմեղս իմ՝՝, եւ դու թողցես զամենայն ամպարշտութիւնս մեղաց իմոց։ Հանգիստ։
Գիտացի թէ զամենայն զոր արար Աստուած՝ այն կայ յաւիտեան. ի նոսա ոչ ինչ յաւելուլ, եւ ի նոցանէ ոչ ինչ գոյ պակասեցուցանել. եւ արար Աստուած, զի երկիցեն յերեսաց նորա։
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես դնեմ ի հիմունս Սիոնի վէմ բազմապատիկ, զընտիր զգլուխ անկեան զպատուականն ի հիմունս նորա՝՝, եւ որ հաւատասցէ ի նա՝ մի՛ ամաչեսցէ։
այլ յայն պարծեսցի որ պարծիցին՝ իմանալ եւ ճանաչել զիս, թէ ես եմ Տէր, որ առնեմ զիրաւունս եւ զողորմութիւն, եւ զարդարութիւն ի վերայ երկրի. եւ ի նոյնս են կամք իմ, ասէ Տէր։
Այլ Տէր արդար է ի միջի նորա. եւ ոչ արասցէ անիրաւութիւն. ընդ առաւօտս կանխաւ տացէ զիրաւունս իմ ի լոյս, եւ ոչ թաքիցէ. եւ ոչ ծանիցէ զանիրաւութիւն ի պահանջել,
Եկեր Յակոբ եւ յագեցաւ,՝՝ յօրացաւ եւ անկուշեաց սիրելին. գիրացաւ, ստուարացաւ եւ լայնացաւ, եւ եթող զՏէր Աստուած զԱրարիչ իւր, եւ ապստամբեաց յԱստուծոյ փրկչէ իւրմէ՝՝։
Եւ ծանիցես զի Տէր Աստուած քո նա է Աստուած, Աստուած հաւատարիմ, որ պահէ զուխտ եւ զողորմութիւն սիրելեաց իւրոց, եւ որոց պահեն զպատուիրանս նորա՝ ի հազար ազգ.