փոխանակ զի թողին զիս, եւ արկանէին խունկս աստուածոց օտարաց, զի բարկացուսցեն զիս գործովք ձեռաց իւրեանց, եւ բորբոքեսցի սրտմտութիւն իմ ի տեղւոջդ յայդմիկ, եւ մի՛ շիջցի։
Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Եւ եթէ զչորեսին իսկ զանհնարին վրէժսն արձակեցից, զսուր եւ զսով եւ զգազանս չարս եւ զմահ ի վերայ Երուսաղեմի՝ սատակել ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն,
Ի յարձակել ինձ զչարաչար զնետս իմ սովոյ ի վերայ նոցա, եւ եղիցին ի սատակումն. արձակեցից զայս ի վերայ նոցա՝՝, եւ սով գումարեցից ի վերայ ձեր, եւ խորտակեցից զհաստատութիւն հացի քո։
ծերոյն եւ տղայոյն, կուսին եւ երիտասարդին՝՝, եւ զկանայս կոտորեսջիք ի սատակումն, բայց յորոյ վերայ նշանն իցէ մի՛ մերձենայցէք. եւ սկիզբն՝ ի սրբութեանց իմոց արասջիք։ Եւ սկսան յարանց ծերոց որ էին ի ներքս ի տաճարին՝՝։
Եւ եղիցի եթէ ոչ լուիցես ձայնի Տեառն Աստուծոյ քո, պահել եւ առնել զամենայն պատուիրանս նորա զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր, եկեսցեն ի վերայ քո անէծքս այսոքիկ եւ հասցեն քեզ։
Արբեցուցից զնետս իմ յարենէ, եւ սուր իմ կերիցէ միս յարենէ վիրաւորաց եւ գերութեան, ի գլխոց իշխանաց թշնամեաց։ Ուրախ լերուք, երկինք, հանդերձ նովաւ, եւ երկիր պագցեն նմա ամենայն որդիք Աստուծոյ։՝՝