Եւ ոչ ինչ գոյր ի տապանակին, բայց երկու տախտակքն քարեղէնք տախտակք ուխտի՝՝, զորս եդ անդ Մովսէս ի Քորեբ, զորս ուխտեաց Տէր ընդ որդիսն Իսրայելի յելանել նոցա յերկրէն Եգիպտացւոց։
Եւ արդ գրեցէք զբանս օրհնութեանս այսորիկ, եւ ուսուսջիք զդա որդւոցն Իսրայելի, եւ արկջիք զդա ի բերան նոցա, զի եղիցի ինձ օրհնութիւնդ այդ ի վկայութիւն ի մէջ որդւոցդ Իսրայելի։
զի ես գիտեմ զհեստութիւն քո եւ զխիստ պարանոց քո. զի մինչդեռ ես ընդ ձեզ կենդանի եմ այսօր, դառնացուցիչք էք Աստուածակողմանն, ո՞րպէս ոչ ապաքէն եւ յետ մահուան իմոյ։
Եւ գրեաց Մովսէս զամենայն բանս օրինացս այսոցիկ ի մատենի՝՝, եւ ետ զայն ցքահանայսն, ցորդիսն Ղեւեայ, որ բառնային զտապանակ ուխտին Տեառն, եւ ցծերս որդւոցն՝՝ Իսրայելի,
Եւ ասաց Սամուէլ ժողովրդեանն զիրաւունս թագաւորին, եւ գրեաց ի մատենի եւ եդ առաջի Տեառն. եւ արձակեաց Սամուէլ զամենայն ժողովուրդն, եւ գնաց իւրաքանչիւր ոք ի տեղի իւր։