Վասն զի ի դառնալն ձերում առ Տէր, եղբարք ձեր եւ որդիք ձեր եղիցին ի գթութիւնս առաջի ամենայն գերչացն իւրեանց, եւ դարձուսցէ զնոսա յերկիրս յայս. քանզի ողորմած եւ գթած է Տէր Աստուած մեր, եւ ոչ դարձուսցէ զերեսս իւր ի մէնջ եթէ դառնայցեմք՝՝ առ նա։
եւ եթէ դարձջիք եւ պահիցէք զօրէնս իմ եւ արասջիք զնոսա, եւ եթէ իցէք ցրուեալք մինչեւ ի ծագս երկրի, եւ անտի ժողովեցից եւ ածից զձեզ ի տեղին զոր ընտրեցից եւ յորում բնակէ անուն իմ ի նմա՝՝։
Զի աւասիկ Տէր լսելի արար մինչեւ ի ծագս երկրի. ասացէք դստեր Սիոնի. Ահաւասիկ Փրկիչ քո հասեալ գայ եւ ունի զվարձս իւր ընդ իւր. եւ գործք իւր առաջի երեսաց իւրոց։
Ահաւասիկ ես ածից զնոսա յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ժողովեցից զնոսա ի ծագաց երկրէ ի տօնն պասեք. եւ ծնցին որդիս ի բազմութիւն յոյժ՝՝. ի միջի նոցա կոյրն, կաղն, յղին եւ ծնեալն, միահամուռ ժողովուրդ մեծ, դարձցին այսր։
զի ախորժեցին զմահ եւ ոչ զկեանս. եւ զմնացորդս՝՝ որ մնացեալ իցեն յազգէ անտի չարէ, ընդ ամենայն տեղիս մնացելոցն ուր եւ մերժեցից զնոսա անդր՝ ասէ Տէր զօրութեանց։
Եւ ցրուեսցէ զքեզ Տէր Աստուած քո՝՝ ընդ ամենայն ազգս, ի ծագաց երկրի մինչեւ ի ծագս երկրի, եւ ծառայեսցես անդ աստուածոց օտարաց, փայտից եւ քարանց, զորս ոչ գիտէիր դու եւ հարք քո։