9 Եւ Փիւնիկեցիք անուանեցին զՀերմոնն Սանիովր, եւ Ամովրհացին անուանեաց զնա Սանիր։
Եւ կէս ցեղին Մանասէի բնակեաց յերկրին Բասանայ մինչեւ ի Բաաղերմոն եւ Սանիր, եւ ի լեռանն Ահերմոնի եւ ի Լիբանան՝՝. ինքեանք բազմացան։
Օրհնեսցէ զքեզ Տէր ի Սիոնէ, որ արար զերկինս եւ զերկիր։
Սրտմտութիւն է ի բարկութեան նորա, եւ կեանք են ի կամաց նորա. ընդ երեկոյս հանգիցեն լալիք, առաւօտու եղիցի ուրախութիւն։
Այսպէս ցոյց ինձ զաջ քո, եւ որ խոնարհ են սրտիւք՝ զիմաստութիւնս քո՝՝։
Եկ ի Լիբանանէ, հարսն, եկ այսր ի Լիբանանէ. եկեսցես եւ անցցես ի գլխոյ հաւատոց՝՝ ի կատարէ Սանիրայ եւ Հերմոնի, ի մորեաց առիւծուց, եւ ի լերանց ընծուց։
Մայրք ի Սանիր լեռնէ շինեցան քեզ պահանգք, եւ տախտակք նոճիք ի Լիբանանէ առան՝ առնել քեզ կայմս եղեւնափայտեայս։
ի լեռնէն Աքելայ եւ ցելսն Սուրայ՝՝, մինչեւ ցԲաաղգադ, եւ զդաշտայինն՝՝ Լիբանանու առ ոտամբն Հերմոնի, եւ զթագաւորս նոցա զամենեսին առ եւ կոտորեաց։