Եւ եղեւ ի քառասներորդում ամի, յամսեանն մետասաներորդում, որ օր մի էր ամսոյն, խօսեցաւ Մովսէս ընդ ամենայն որդիսն Իսրայելի, ըստ ամենայնի որպէս պատուիրեաց նմա Տէր առ նոսա,
Եւ յիշեսցես զամենայն ճանապարհն զոր ած զքեզ Տէր ընդ անապատն, զի լլկիցէ զքեզ եւ փորձիցէ զքեզ, եւ ճանաչիցէ թէ զի՛նչ կայցէ ի սրտի քում, եթէ պահեսցես զպատուիրանս նորա եւ թէ ոչ։
Եւ չարչարեաց զքեզ, եւ սովաբեկ արար զքեզ, եւ կերակրեաց զքեզ մանանայիւն զոր ոչ գիտէիր եւ ոչ գիտէին հարքն քո, զի յայտ արասցէ քեզ թէ ոչ հացիւ միայն կեցցէ մարդ, այլ ամենայն բանիւ որ ելանէ ի բերանոյ Աստուծոյ՝ կեցցէ մարդ։
եւ անկանուրդք կօշկաց նոցա,՝՝ հողաթափք իւրեանց հնացեալք եւ կարկատեալք յոտս իւրեանց, եւ հանդերձք իւրեանց հնացեալք զանձամբք իւրեանց, եւ հաց պաշարի իւրեանց չորացեալ եւ ճճեկեր.