27 Եւ բարկացաւ Տէր սրտմտութեամբ ի վերայ երկրին այնորիկ, ածել ի վերայ նորա ըստ ամենայն նզովից ուխտիս գրելոյ ի մատենի օրինացս այսոցիկ՝՝.
Հարցէ Տէր զԻսրայէլ որպէս շարժի եղէգն ի ջուր, եւ խլեսցէ Տէր զԻսրայէլ յերկրէս բարութեան յայսմանէ զոր ետ հարց նոցա, եւ հոսեսցէ զնոսա յայնկոյս Գետոյն, փոխանակ զի արարին իւրեանց անտառս բարկացուցանել զՏէր.
Յամին իններորդի Ովսեայ ա՛ռ արքայ Ասորեստանեայց զՍամարիա, եւ խաղացոյց զԻսրայէլ յԱսորեստանեայս, եւ բնակեցոյց զնոսա յԱղաթ եւ յԱբովր՝ զգետովն Գովզանայ եւ զլերամբքն Մարաց։
այսպէս ասէ Տէր. Ահա ածեմ չարիս ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա ըստ ամենայն բանից մատենին զոր ընթերցաւ արքայ Յուդայ.
Զի սրտմտութիւն Տեառն էր ի վերայ Երուսաղեմի եւ Յուդայ, մինչեւ ընկէց զնոսա յերեսաց իւրոց. եւ նշկահեաց Սեդեկիա զարքայն Բաբելացւոց։
Եւ եհար զնոսա արքայն Բաբելոնի, եւ սպան զնոսա ի Ռեբղաթա յերկրին Եմաթայ։ Եւ գերեցաւ Յուդայ յերկրէ իւրմէ։
Զի դու, Տէր, քաղցր եւ ուղիղ ես, բազումողորմ առ ամենեսեան որ կարդան առ քեզ։
Եւ եղիցի յորժամ ասիցէք. Վասն է՞ր արար Տէր Աստուած մեր մեզ զայս ամենայն. ասիցես ցնոսա. Փոխանակ զի թողէք զիս եւ ծառայեցէք աստուածոց օտարաց յերկրի ձերում, նոյնպէս ծառայեսջիք օտարաց յերկրի՝ որ ոչ ձեր իցէ։
եւ գնացեալ պաշտեցին զաստուածս օտարս, եւ երկիր պագին նոցա զոր ոչն ճանաչէին, եւ ոչ բաժանեաց նոցա։
Եւ եղիցի եթէ հասանիցեն ի վերայ քո ամենայն պատգամքս այսոքիկ, կամ օրհնութիւնք կամ անէծք զորս ետու առաջի երեսաց քոց, եւ կալցիս ի սրտի քում ընդ ամենայն ազգսն ուր ցրուեսցէ զքեզ Տէր անդ,